Zaterdag heb ik alleen van waar ik stond in het filmpje naar de ingang van deze attractie gerend en ook nog met de trap omhoog. Hoeveel meter is dat?
Ik rende zonder begeleiding. Zij stond te wachten bij de uitgang en dit deed ik 3 x achter elkaar dat rennen naar de ingang en met de trap omhoog 18 meter. Zo ver. Dat ik dat durfde en het was de leukste attractie!
Sterk 😬
Want hard steppen een rondje van begeleiding vandaan lukte nog niet.
Op donderdag hebben we waar ik nu verblijf een sport- en spelactiviteit en vandaag deden we boter, kaas en eieren buiten. Deze is wel grappig. Hieronder de uitleg.
Tussen de 2 lijnen op een handbalveld hadden we in het midden 9 hoepels neergelegd. 3 naast elkaar en 3 onder elkaar steeds. Zelf stonden we op de witte lijnen. Tegenover elkaar. De één had 5 lintjes vast en de ander 5 ringetjes. Na het aftellen van 3 naar 1 renden we naar de hoepels en gooiden de lintjes of ringetjes op de plek om boter, kaas en eieren te maken (3 naast elkaar: diagonaal, horizontaal of verticaal) en dan renden we weer terug naar de witte lijnen waar we vandaan kwamen. Dit deden we net zo lang tot iemand gewonnen had.
Behoorlijk vermoeiend en soms gooiden we mis of allebei in dezelfde hoepel, dat maakt het extra spannend!
Spannend…..
Alleen nog deze pokémon en dan heb ik de eerste generatie compleet. Alle 151 pokémon!
Ik ving net mijn één na laatste liepen we langs buiten, maar net te ver was ik en durfde niet weg van de groep te lopen om hem te vangen. Ving ik hem alsnog in het uiterste hoekje van me kamer gelukkig. Heb ik hem alsnog de pokémon hieronder.
Jaaa blij mee!
Inmiddels zondag 27 september 2020:
Ik heb hem. Alles van generatie 1 nu heb ik!
Alle 151.
Mijn moeder vond deze wel bij me passen volgens mij was dat het:
Spin
Hoe ben ik hier gekomen
Tis de wereld op zijn kop
en hoe kom ik hier vandaan?
hoe los ik dit nu op?
het moet een vreemd gezicht zijn
een vrouwmens op een kruk
ik reageer wat panisch
Roep om hulp aan een stuk
Het hangt aan zeven pootjes
met nummer acht poetst het zijn oog
Hij stopt vast als die schoon is
zie ik nou dat het bewoog?
In de hoek van deze kamer
hangt het zwart, groot en behaard
Het ziet een vrouwmens gillen
en blijft zitten, heel bedaard
Gaat nu verder met zijn klusje
met het spinnen van zijn web.
Dat is vast om mij te helpen
zodat ik geen last van vliegen heb
Maar moet dat juist hier binnen?
de hele buurt heeft mij gehoord
Hoe krijg ik m naar buiten
zonder dat ik m vermoord?
Met een glas en een papiertje
vang ik snel de ruige sprinter
zet ik m heel voorzichtig buiten
in de koude van de winter
Dat hem dat niet echt bevalt
is te merken aan zijn sprint
nog voor ik zelf ook binnen ben
is hij weg voor ik m vind.
Het valt mij zwaar, heel zwaar. Het wonen hier op deze nieuwe plek. Ik ga het liefst afhaken. Ik doe niks meer. Niet was drogen, niet was opvouwen, niet stofzuigen, niet bedenken wat ik kan doen op een dag, niet antwoord geven op vragen van begeleiding als ik weer iets zelf moet bedenken. Ik ben op. Op deze plek moet je alles zelf doen en daar komen de geluiden en een hond op de afdeling nog eens bij. Ik ben erg bang voor honden. Ik wil niet meer.
Ik heb het liefst dat ze alles overnemen van me. Zodat ik alleen nog maar hoef te kleuren op een dag en als ik het aankan dat ik er een stapje bij doe in mijn zelfstandigheid.
Hihi, nu ken ik hem uit me hoofd deze oefening die ik vond op het Internet van Leon Keer, iemand die 3d straattekeningen maakt.
Eerst maakte ik kromme lijntjes als omtrek en in het midden trok ik verticale lijnen naar beneden en ze lopen dan naar binnen toe. 4 lijnen moesten het zijn. Aan de buitenkant ook 2 lijntjes voor het einde van de rots.
En dan inkleuren beneden heel donker en licht aan de bovenkant. Ja op de stoep tekenen met stoepkrijt dan is de schaduw tekenen anders. Dan kleur je het lichtste en de schaduw hoef je dan niet te kleuren die moet zwart blijven. Hm. Die gaat weer anders buiten op straat met stoepkrijt.
Er komen bij alles waar ik mee bezig ben of zie komen er vragen/onduidelijkheden in mijn hoofd op. Vanaf dat ik wakker ben.
Al deze losse gedachten moet ik opschrijven, anders mis ik straks informatie denk ik, want alles is belangrijk in mijn hoofd. Ik kan geen onderscheid maken tussen wat belangrijk is en wat niet. Deze gedachten stapelen zich op in mijn hoofd als ik ze niet kan opschrijven.
Onder de douche komen er dus vaak wel 4 gedachten hele zinnen vaak in mijn hoofd op en kan ik ze niet opschrijven. Ik moet ze ook nog eens in de volgorde dat ze bij me binnen komen in mijn hoofd zo onthouden en opschrijven. Anders klopt het niet. Het douchen wil ik dan heel snel doen. Ik voel me gehaast, omdat dit veel vergt van mijn hoofd.
Maar dit is nog niet alles.
Deze serie verhalen gaat over ‘durven’. Het gaat over dingen die je nog nooit eerder hebt geproefd, gegeten, gedaan of gezegd. Over drempels over gaan, verlegenheid van je afzetten en meer. Gewoon omdat het kan: iets doen dat je nog nooit gedaan hebt. En je zult zien: niemand vindt het gek. Misschien wordt je er wel om bewonderd of geprezen.
Podiumvrees
Soms sta ik in mijn bangste dromen
Voor een hele grote groep
Duizend ogen vragen
Mijn gedachten zijn net soep
Ik ben op weg naar nergens
Met geen idee en geen structuur
Ik krijg spontaan de bibbers
En ik heb nog maar een uur
Gedachten flitsen door mijn hoofd
Ik sleep me naar de deur
Mijn handen worden alsmaar klammer
Ik ruik alvast de koffiegeur
Hoe is het zo gekomen?
Wat heeft me hier gebracht?
Iemand zei; je kunt het
Het wordt van jou verwacht.
Ik schud bekende handen
Mensen kloppen op mijn rug
Onrustig klapperen mijn tanden
Ik kan nu echt niet meer terug
In mijn binnenzak een spiekbrief
Ik kreeg de tekst niet in mijn kop
Ik voel het knikken van mijn knieën
Een podium doemt voor me op
Ik neem plaats aan de katheder
En zie de goed gevulde zaal
Ze zijn toch mooi voor mij gekomen
Voor de kern van mijn verhaal
Mijn schoenen zijn gepoetst
Mijn kleding en mijn haar zit goed
En ook al heb ik rode konen
Ik weet waar ik het over hebben moet
Ik ben alweer een paar weekjes weg en heb weer een tekening kunnen maken.
Hier ben ik begonnen met het banaantje:
Het valt niet mee om nog schaduw aan te brengen op de tekening, want ik heb met mijn blendpotlood alle delen van het papier ingekleurd. Met mijn elektrische gum heb ik nog wel de glimlichten aangebracht op de aardbei. Onder de pitjes licht en daarboven donker zodat er diepte in komt zoiets denk ik.
Ik hoop dat jullie er ook van kunnen genieten!
